a) Er bestaat een 'price cap', d.w.z. je betaalt een maximum bedrag per dag, simpel gezegd de prijs van een dagkaart, welke prijs afhangt van in welke zones die die dag reist. Dit kan dus allemaal met een groot aantal vervoerders (bus, metro en trein; em vergis je niet zelfde huisstijl voor de bussen en metro, maar dat zijn dus een heleboel verschillende bedrijven). Maar men werkt natuurlijk wel met één tarief (zone) systeem binnen de aggelomeratie.
b) Uitgerekend bij mijn laatste trip ging het mis. Het poortje opende niet bij het verlaten van metrostation Barbican. Aangezien het loketje dicht was werd ik vriendelijk gevraagd om de volgende dag terug te komen. Enfin, de volgende ochtend, voordat ik mijn verhaal volledig had gedaan lag er al een uitdraai met mijn reisgeschiedenis van de 8 laatste ritten. Dertig seconden later had ik dus mijn teveel betaalde "instaptarief" terug. Zo kan het dus ook.
Kan men in Nederland iets van leren.
Oh, ja, wil je je Oystercard niet meer, dan lever je die gewoon in bij een loketje en heb je je 5 Pond "borg" voor de kaart ook weer terug.
